Ο ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΠΑ
ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΠΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΩΝ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Συγχαίρουμε όλες τις νέες και τους νέους που έδωσαν με προσωπικές και οικογενειακές θυσίες τη σκληρή μάχη των Πανελλαδικών Εξετάσεων για την εισαγωγή τους στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Συγχαίρουμε ιδιαίτερα τα δικά μας παιδιά, εσάς τα παιδιά των συναδέλφων μας και ευχόμαστε καλή δύναμη σε σας και τις οικογένειες σας.
Η απόφαση του Συλλόγου μας να επιβραβεύσουμε τα παιδιά μας, που πέτυχαν την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, που υλοποιείται για δεύτερη χρονιά με αυτή την μικρή εκδήλωση σήμερα, εντάσσεται στη προσπάθειά μας να αγκαλιάσουμε όλες – εάν είναι δυνατόν – τις πλευρές της ζωής των συναδέλφων και των οικογενειών τους.
Να παλεύουμε, να διεκδικούμε, να αγωνιζόμαστε, να συμπαραστεκόμαστε με εκφράσεις αλληλεγγύης, να χαιρόμαστε, να διασκεδάζουμε, να καμαρώνουμε για τις μικρές και μεγάλες επιτυχίες μας.
Δεν θέλουμε να ξεχωρίσουμε τα παιδιά μας σε επιτυχόντες και ανεπιτυχόντες…
Θέλουμε να σας πούμε κι από δω σήμερα, ότι η εισαγωγή σας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σας επιφορτίζει με ένα επιπλέον καθήκον. Να συμβάλλετε και με την επιστήμη που θα καταχτήσετε, στη βελτίωση της ζωής του λαού, στην ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του.
Γι αυτό και θα επαναλάβουμε και φέτος ότι έχει τεράστια σημασία να συνεχίσετε τον αγώνα σας με το ιδιο πάθος που δώσατε τις Πανελλαδικές Εξετάσεις και στη καθημερινή ζωή για σπουδές, για ζωή και δουλειά με δικαιώματα.
Ξεκινάει μια νέα περίοδος στη ζωή σας, με διαφορετικές δυσκολίες και απαιτήσεις, αλλά και με πολλά όνειρα.
Όνειρα που πρέπει να σας δώσουν τη δύναμη να ξεπεράσετε τα εμπόδια που μπαίνουν στη μόρφωση, τη δουλειά και τη ζωή της νεολαίας των εργατικών – λαϊκών οικογενειών.
Να σας δώσουν δύναμη για να αντιπαλέψετε την υποχρηματοδότηση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, που σήμερα δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τα στοιχειώδη, να αντιπαλέψετε τις σοβαρότατες ελλείψεις που υπάρχουν σε υποδομές, εξοπλισμό και προσωπικό, την εμπορευματοποίηση, το ξεπούλημα περιουσιών των ιδρυμάτων που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν αντί για προσέλκυση επενδυτών και χορηγών, για εστίες, χώρους άθλησης και αναψυχής καλύπτοντας τις ανάγκες των φοιτητών, να αντιπαλέψετε την κατηγοριοποίηση των σπουδών και των πτυχίων, τα μειωμένα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα.
Λένε ότι «ο κόσμος ανήκει στους θαρραλέους»… κι εμείς θέλουμε οι νέες γενιές να προχωρήσουν με θάρρος μπροστά, όχι απλά για την σταδιοδρομία τους, αλλά για να εντάξουν την μόρφωσή τους, την γνώση τους, την επιστημονικότητά τους, τη δημιουργικότητά τους, την ομορφιά της τέχνης, της έρευνας και της διανόησης στον εξανθρωπισμό της κοινωνίας.
Να προχωρήσουν με θάρρος και να «σπάσουν» τις αντιφάσεις, που έχει χαραγμένες επάνω του το καπιταλιστικό σύστημα, που ζούμε:
–την αντίφαση ανάμεσα στην εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνικής από την μια και την καταστροφή μεγάλου μέρους παραγωγικών δυνάμεων-επιστημόνων απ’ την άλλη, με την ανεργία, την ετεροαπασχόληση, την υποαπασχόληση κλπ
–την αντίφαση ανάμεσα στη τεράστια επιστημονική εξειδίκευση από τη μια και την αχρήστευσή της απ’ την άλλη, στην παραγωγική διαδικασία και τις υπηρεσίες, όταν δεν παράγεται κέρδος
–την χρησιμοποίηση της επιστήμης και της τεχνολογίας όχι προς όφελος των πολλών, για να καλύπτονται οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, αλλά προς όφελος των λίγων, αυτών που την χρησιμοποιούν, που την αξιοποιούν, που αξιοποιούν την τεράστια αύξηση της παραγωγικότητας για να αυξήσουν την κερδοφορία τους, με αποτέλεσμα αντί να μειώνεται το «χάσμα» μεταξύ πλούσιων και φτωχών, να αυξάνεται παγκοσμίως (από 11 προς 1 το 1911, σε 35 προς 1 το 1950, 72 προς 1 το 1992, και να φτάσει σήμερα το 100 προς 1).
Γιατί για εμάς σύγχρονο και προοδευτικό είναι να διεκδικούμε όσα μας στερούν, να παλεύουμε για τις σύγχρονες ανάγκες μας, σύγχρονο και προοδευτικό είναι να σπουδάζετε ολοκληρωμένα και χωρίς εμπόδια, να δουλεύετε πάνω στο αντικείμενό σας με σύγχρονα δικαιώματα.
Γιατί όπως έλεγε και ο μεγάλος διανοητής Μπέρτολτ Μπρεχτ «…ότι να ερευνάτε, ότι να ανακαλύψετε, ότι να μάθετε δεν θα σας χρησιμέψει αν δεν συνδέετε τον αγώνα με το μυαλό σας».
Γιατί η ίδια η ιστορία δείχνει πως μόνο έτσι προχωράει η κοινωνία μπροστά…
Γι αυτό κι εμείς λέμε όχι στα παραμύθια και τις αυταπάτες, που μοιράζονται απλόχερα από τους μνηστήρες αυτού του συστήματος, που έχει στο κέντρο της ύπαρξης του το κέρδος και την ανταγωνιστικότητα. Δεν συμβιβαζόμαστε με τη λογική που θεωρεί μονόδρομο τα ματωμένα πλεονάσματα, από τους φόρους και τα χαράτσια, που επιβάλουν στο λαό, δεν συμβιβαζόμαστε με τη μισοδουλειά που θέλουν να δίνουν στα παιδιά μας, με το δρόμο της μετανάστευσης, με τη δουλειά ως τα βαθειά γεράματα, δεν δεχόμαστε να κλείνουμε τα μάτια μας στη φτώχεια και την ανεργία, που υπάρχει δίπλα μας.
Κι όσο και να θέλουν οι υπέρμαχοι της ΕΕ και του καπιταλιστικού μονόδρομου δεν μπορούν να κρύψουν, ότι στην Ελλάδα προσπαθούν να μπαλώσουν τα τεράστια κενά -50% -που υπάρχουν στα σχολεία μας με αναπληρωτές καθηγητές, ότι στη Γερμανία τα σχολεία άνοιξαν με 40.000 κενές θέσεις εκπαιδευτικών, ότι 1 εκ. μαθητές δεν μπορούν να αγοράσουν ούτε τα σχολικά είδη, λόγω φτώχειας, ότι περίπου 8 εκ. εργαζόμενοι απασχολούνται σε mini jomps & part-time εργασίες, ότι στην Ολλανδία και τις ΗΠΑ έχουμε έκρηξη χρεών από φοιτητικά δάνεια, που οδηγούν τους 7 στους 10 στις ΗΠΑ νέους απόφοιτους κολεγίων και πανεπιστημίων να βγαίνουν στο στίβο της βιοπάλης κουβαλώντας στις πλάτες τους το βαρύ φορτίο, από το φοιτητοδανείο, που αναγκάστηκαν να πάρουν για να εξασφαλίσουν ένα πτυχίο και τις πιθανότητες για καλύτερα αμειβόμενη εργασία στο μέλλον.
Είναι χαρακτηριστικό το στοιχείο, ότι σήμερα στις ΗΠΑ τουλάχιστον 44,2 εκατομμύρια Αμερικανοί χρωστούν συνολικά για φοιτητικά δάνεια 1,52 τρισεκατομμύρια δολάρια (620 δις δολάρια περισσότερα απ’ όσα χρεωστούν οι Αμερικανοί στις τράπεζες από την χρήση πιστωτικών καρτών).
Όπως επίσης χαρακτηριστικό της σαπίλας που υπάρχει στο εκμεταλλευτικό σύστημα, που ζούμε είναι κι αυτό, που εμφανίστηκε σε γιγαντοαφίσες στις Σουηδικές πόλεις για το «δικαίωμα» των φοιτητών, που δεν έχουν χρήματα, που δεν μπορούν να πάρουν δάνειο, «δικαίωμα» στον …sugar daddy, προωθούν δηλαδή ανερυθρίαστα την πορνεία, προβάλλοντας ως δικαίωμα!!! , το «να βγαίνουν» οι φοιτητές με κάποιο ηλικιωμένο άτομο και να πληρώνονται για «τις υπηρεσίες» που θα του παράσχουν…
Αυτή η σαπίλα, αυτή η αντιλαϊκή «κανονικότητα» της μνημονιακής Ελλάδας βρίσκεται απέναντί μας, απέναντι από τον αγώνα που δίνουν καθημερινά σπουδαστές, φοιτητές για να διανέμονται δωρεάν όλα τα συγγράμματα ανά μάθημα, για να έχουν επαρκή κρατική χρηματοδότηση όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, για δωρεάν και ποιοτική καθημερινή σίτιση, για φοιτητικές εστίες, που να καλύπτουν τις ανάγκες των φοιτητών, για δωρεάν μετακινήσεις, για πλήρη, δωρεάν και αναβαθμισμένη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη όλων, για πτυχία, που θα οδηγούν σε δουλειά με δικαιώματα, για δωρεάν μεταπτυχιακά….
Ο Albert Einstein έλεγε ότι η μόρφωση είναι αυτό που απομένει, όταν κάποιος ξεχάσει αυτά που έμαθε στο σχολείο, ότι εκπαίδευση δεν είναι η εκμάθηση γεγονότων αλλά η εξάσκηση του μυαλού να σκέφτεσαι και να κρίνεις και ότι η παιδεία του ατόμου θα πρέπει να ενισχύει την ανάπτυξη των έμφυτων ικανοτήτων του και να του ενσταλάζει το αίσθημα ευθύνης απέναντι στους συνανθρώπους του, αντί να εξυμνεί την εξουσία και την επιτυχία, όπως ακριβώς γίνεται σήμερα, έλεγε και έγραφε …το 1949 (ο Α. Αϊνστάιν).
Έτσι θα θέλαμε να αντμετωπίσετε τη ζωή σας, έτσι θα θέλαμε να σταθείτε απέναντι στο καινούργιο κεφάλαιο της ζωή σας, που άνοιξε με την είσοδό σας στη τριτοβάθμια εκπαίδευση. Να σκέφτεστε και να κρίνετε, κατανοώντας την κίνηση, την εξέλιξη της κοινωνίας.
Κι όπως οι γονείς σας έχουν τη θέση τους στο Σύλλογό μας έτσι θέλουμε κι εσείς να έχετε τη δική σας θέση στους Φοιτητικούς σας Συλλόγους, και να τους δώσετε τη ζωντάνια, τη συλλογικότητα, τη δυναμική και την αγωνιστική δράση, που χρειάζονται.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
«Η ζωή χάνει το νόημά της μόνο όταν της λείπει η αιώνια φλόγα του σκοπού» «αυτή η φλόγα δίνει αστείρευτη θέληση για τη ζωή, για τον αγώνα, για τη νίκη».
Η κατάκτηση της ζωής με σύγχρονα δικαιώματα για τους νέους και τις νέες βρίσκεται στην προοπτική της ρήξης με την πολιτική, που “σημαία” της έχει τα κέρδη των λίγων, βρίσκεται στον αγώνα ενάντια στις πολιτικές δυνάμεις και τους επιχειρηματικούς ομίλους που θέλουν τα πανεπιστήμια «ντήλερς» των σχεδίων τους και όλους μας γρανάζια στη μηχανή της κερδοφορίας τους.
Χρειάζεται να δυναμώσουμε τον αγώνα μας σε όλα τα επίπεδα, για να μπορεί να αξιοποιείται η γνώση και η επιστήμη προς όφελος όλων, για να μπορούμε να ασκούμε αρμοδιότητες που καλύπτουν σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, για να καταφέρουμε να έχουμε υπηρεσίες στελεχωμένες, εξοπλισμένες, που θα υπηρετούν το δικαίωμα στην δημόσια και δωρεάν υγεία, την παιδεία, την πρόνοια, την ασφαλή μεταφορά, την προστασία του περιβάλλοντος, την αντιπλημμυρική και αντισεισμική θωράκιση.
Κι αυτά κερδίζονται έχοντας ψηλά το κεφάλι, έχοντας ψηλά τον πήχη των απαιτήσεων μας.
Γι αυτό εξάλλου απευθυνόμενοι στα παιδιά μας λέμε στον «πάπυρο επιβράβευσης»:
Να αγαπήσετε τη σχολή σας, να κερδίσετε τη γνώση, να συμβάλετε μέσα από τη επιστήμη σας στην προκοπή του τόπου μας, στη δημιουργία μιας καλύτερης κοινωνίας όπου κάθε νέος-νέα θα εργάζεται στο αντικείμενο του, θα προσφέρει τις γνώσεις του για το καλό του λαού.
Ο αγώνας για την κατάκτηση της γνώσης γίνεται πιο όμορφος όταν συνδυάζεται με τον καθημερινό αγώνα για τη μόρφωση και τους όρους σπουδών και δουλειάς που μας αξίζουν.
Συγχαρητήρια και καλή σταδιοδρομία.
29-9-2018
