Αθήνα 27- 5 -2021
Αρ. Πρωτ.: 87
Υπογράφουμε και στηρίζουμε την «Πρόταση Νόμου Σωματείων»
Ο Σύλλογός μας συμφωνεί με την Πρόταση Νόμου των Σωματείων (συν/νο) που προσυπογράφεται από συνδικαλιστικές Οργανώσεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (7 Ομοσπονδίες, 16 Εργατικά Κέντρα και 6 πρωτοβάθμια Σωματεία), την υπογράφει και την στηρίζει.
Η συγκεκριμένη Πρόταση Νόμου είναι μια πρόταση πάλης που καταργεί το αντεργατικό οπλοστάσιο όλων των κυβερνήσεων, απαντά στο αντεργατικό τερατούργημα που φέρνει η κυβέρνηση και θέτει το πλαίσιο που απαντά σήμερα στις ανάγκες των εργαζόμενων και σε όσα διεκδικούμε.
Η Πρόταση Νόμου ρυθμίζει ζητήματα που σχετίζονται με τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με ιδιαίτερη αναφορά και για το Δημόσιο, την εξαίρεση των συνδικαλιστικών οργάνων από το Μητρώο Πραγματικών Δικαιούχων, μισθολογικά ζητήματα μεταξύ των οποίων και η επαναφορά του 13-14ου μισθού, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, την κυριακάτικη αργία και βέβαια τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και το δικαίωμα στην απεργία.
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.
|
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΥ ΒΕΤΑ |
Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΚΑΖΑΚΟΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ |
ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
Άρθρο 1
Δέσμευση.
Το άρθρο 8 του ν. 1876/1990, όπως ισχύει μετά και τις τροποποιήσεις που επήλθαν με την υποπαρ. ΙΑ 11 εδ. 1, 2α και 4 του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012, αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Οι εθνικές γενικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας καθορίζουν τους ελάχιστους μισθολογικούς και λοιπούς εν γένει όρους εργασίας, που ισχύουν για τους εργαζόμενους όλης της χώρας.
Στους εργαζόμενους αυτούς περιλαμβάνονται και οι εργαζόμενοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου στο Δημόσιο, στα Ν.Π.Δ.Δ. και στους ΟΤΑ.
2. Οι υπόλοιπες συλλογικές συμβάσεις εργασίας (κλαδικές, επιχειρησιακές, εθνικές ή τοπικές ομοιοεπαγγελματικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας) δεν επιτρέπεται να περιέχουν δυσμενέστερους όρους εργασίας, για τους εργαζόμενους, από τους όρους εργασίας της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας.
Άρθρο 2
Ικανότητα για σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας και νομιμοποίηση εκπροσώπων
α. Το πρώτο εδάφιο του στοιχείου α της παραγράφου 1 του άρθρου 6 του ν. 1876/1990, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 37 παρ. 3 του ν. 4024/2011, καταργείται και αντικαθίσταται ως εξής: «1. Ικανότητα για σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας έχουν: α. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις εργαζομένων και εργοδοτών, όλων των βαθμίδων, στο πεδίο της δραστηριότητάς τους».
β. Η παράγραφος 3 του ίδιου άρθρου 6 του ν. 1876/1990, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 37 παρ. 4 του ν. 4024/2011, καταργείται και αντικαθίσταται ως εξής: «Για τη νομιμοποίηση των εκπροσώπων των συνδικαλιστικών οργανώσεων εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις των καταστατικών τους».
Άρθρο 3
Ισχύς συλλογικής σύμβασης εργασίας.
Το άρθρο 7 του ν. 1876/1990, καταργείται και αντικαθίσταται ως εξής:
«α. Οι κανονιστικοί όροι Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (Σ.Σ.Ε.), έχουν άμεση και αναγκαστική ισχύ, υπό την επιφύλαξη τυχόν ευνοϊκότερων ρυθμίσεων για τους εργαζόμενους, που προβλέπονται είτε σε ατομικές συμβάσεις εργασίας τους, είτε σε διατάξεις νόμου.
β. Οι όροι ατομικών συμβάσεων εργασίας, που αποκλίνουν από ρυθμίσεις συλλογικών συμβάσεων, είναι επικρατέστεροι, μόνο εφόσον αδιαμφισβήτητα παρέχουν μεγαλύτερη προστασία στους εργαζόμενους.
γ. Όροι εργασίας συλλογικών συμβάσεων εργασίας, που είναι ευνοϊκότεροι για τους εργαζόμενους, υπερισχύουν των σχετικών διατάξεων των νόμων».
Άρθρο 4
Αρμοδιότητα σύναψης επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Η περίπτωση 5 του άρθρου 3 του ν. 1876/1990, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 37 παρ. 1 του ν. 4024/2011, αντικαθίσταται ως εξής: «Οι επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις συνάπτονται από συνδικαλιστικές οργανώσεις της επιχείρησης που καλύπτουν τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από την κατηγορία, τη θέση ή την ειδικότητά τους και εφόσον αυτές ελλείπουν από τις αντίστοιχες πρωτοβάθμιες κλαδικές οργανώσεις και τον εργοδότη».
Άρθρο 5
Συρροή.
Το άρθρο 10 του ν. 1876/1990, όπως ισχύει μετά και την προσθήκη εδαφίου με το άρθρο 37 παρ. 5 του ν. 4024/2011, το οποίο τροποποιήθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 16 του ν. 4472/2017 κι αντικαταστάθηκε με το άρθρο πέμπτο παρ. 1 του ν. 4475/2017 και μετά την εκ νέου αντικατάστασή του, αλλά και την προσθήκη παραγράφου που φέρει αριθμό 3, με το άρθρο 55 του ν. 4635/2019, αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Αν μια σχέση εργασίας ρυθμίζεται από περισσότερες ισχύουσες συλλογικές συμβάσεις εργασίας, εφαρμόζεται η πιο ευνοϊκή για τον εργαζόμενο.
2. Κλαδική ή επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας, υπερισχύει, σε περίπτωση συρροής, με ομοιοεπαγγελματική συλλογική σύμβαση εργασίας, εκτός εάν η ομοιοεπαγγελματική είναι ευνοϊκότερη για τους εργαζόμενους».
3. Η εθνική κλαδική ή εθνική ομοιοεπαγγελματική συλλογική σύμβαση δεν υπερισχύει αντίστοιχης τοπικής συλλογικής σύμβασης εργασίας, εκτός εάν η εθνική κλαδική ή ομοιοεπαγγελματική συλλογική σύμβαση είναι ευνοϊκότερη για τους εργαζόμενους».
Άρθρο 6
Χρόνος ισχύος της συλλογικής σύμβασης εργασίας.
Στο άρθρο 9 του νόμου 1876/1990, όπως ισχύει μετά την δημοσίευση της Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου με αριθμό 6/2012 και την προσθήκη παραγράφου με το άρθρο 40 του ν. 4320/2015, προστίθεται εδάφιο με αριθμό 1, που -μεταξύ άλλων- ενσωματώνει και τις διατάξεις της παρ. 6 του παρόντος άρθρου τροποποιώντας αυτές κι εν τέλει διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Οι όροι όλων των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, συμπεριλαμβανομένης και την εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας, εξακολουθούν να ισχύουν μέχρι την υπογραφή νέας αντίστοιχης συλλογικής σύμβασης εργασίας, χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό και εφαρμόζονται και στους εργαζόμενους που προσλαμβάνονται στο διάστημα αυτό. Η διάρκεια ισχύος οποιασδήποτε Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (Σ.Σ.Ε.) δεν μπορεί να είναι μικρότερη του ενός (1) έτους».
Κατά τα λοιπά ισχύουν οι περιπτώσεις 2 και 3 του άρθρου του 9 του ν. 1876/1990.
Άρθρο 7
Διαιτησία
«Σε περίπτωση αποτυχίας των διαπραγματεύσεων ή αποτυχίας της μεσολάβησης, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων έχουν δικαίωμα μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία, για τον καθορισμό όλων των όρων αμοιβής και εργασίας».
Άρθρο 8
Προσχώρηση και επέκταση εφαρμογής των Σ.Σ.Ε.
Όλοι οι όροι των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας είναι αυτοδίκαια γενικώς υποχρεωτικοί για όλους τους εργαζόμενους και όλους τους εργοδότες, που ανήκουν στον κλάδο ή στο επάγγελμα που ρυθμίζεται με την αντίστοιχη Σ.Σ.Ε., ανεξάρτητα: α) εάν οι εργαζόμενοι είναι μέλη των αντίστοιχων συνδικαλιστικών οργανώσεων ή β) εάν οι εργοδότες είναι μέλη των αντίστοιχων εργοδοτικών ενώσεων. Εξαίρεση από την υποχρεωτικότητα είναι δυνατή μόνο στην περίπτωση εργαζόμενων που συμβάλλονται με τους εργοδότες τους με ευνοϊκότερους των προβλεπόμενων στην Σ.Σ.Ε. όρων αμοιβής και εργασίας, είτε δυνάμει ατομικών συμβάσεων είτε δυνάμει άλλων Σ.Σ.Ε.
Άρθρο 9
Λοιπές Καταργούμενες Διατάξεις
1. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος, καταργείται η διάταξη της παραγράφου 8 του άρθρου 3 του Νόμου 1876/1990, που προστέθηκε με τη διάταξη του άρθρου 53 του ν. 4635/2019 και προβλέπει εξαιρέσεις από την εφαρμογή συγκεκριμένων όρων Σ.Σ.Ε. για κατηγορίες επιχειρήσεων, καταργώντας εν τοις πράγμασι τις Σ.Σ.Ε. και η οποία διάταξη έχει σήμερα ως εξής:
«……8. Οι εθνικές και τοπικές ομοιοεπαγγελματικές και κλαδικές συλλογικές συμβάσεις είναι δυνατόν να θεσπίζουν ειδικούς όρους ή να εξαιρούν από την εφαρμογή συγκεκριμένων όρων τους εργαζομένους που απασχολούνται σε ειδικής κατηγορίας επιχειρήσεις όπως επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας, νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού σκοπού και επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, όπως κατ` εξοχήν επιχειρήσεις σε καθεστώς προπτωχευτικής ή παραπτωχευτικής ή πτωχευτικής διαδικασίας ή εξωδικαστικού συμβιβασμού ή εξυγίανσης. Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, μετά από γνώμη του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας, εξειδικεύονται τα κριτήρια για τις επιχειρήσεις που εξαιρούνται και καθορίζονται οι κατηγορίες όρων των συλλογικών συμβάσεων που εξαιρούνται για τις επιχειρήσεις αυτές και κάθε σχετικό θέμα για την εφαρμογή της παρούσης διάταξης, ιδίως για τη λήψη μέτρων προστασίας των υφισταμένων θέσεων εργασίας, ειδικά για κάθε επιχείρηση..»
2. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος, καταργούνται οι διατάξεις των εδαφίων α΄, β΄ και δ΄ της παραγράφου 4, καθώς και η παράγραφος 5 του άρθρου 6 του Νόμου 1876/1990, που προστέθηκαν με τη διάταξη του άρθρου 53 του ν. 4635/2019, με τις οποίες και μεταξύ άλλων προβλέφθηκε το Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων (ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.Ε.) και η ηλεκτρονική ψηφοφορία στις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων και οι οποίες διατάξεις έχουν σήμερα ως εξής:
«….4. α) Όλες οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων, οι ενώσεις προσώπων εργαζομένων και οι οργανώσεις των εργοδοτών και ειδικά αυτές που συνάπτουν συλλογικές συμβάσεις εργασίας ή και ορίζουν εκπροσώπους τους στις διοικήσεις των φορέων που εποπτεύονται από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, καθώς και στα συλλογικά όργανα αυτού, έχουν υποχρέωση να εγγράφονται στο Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων και Οργανώσεων Εργοδοτών του Υπουργείου που τηρείται στο πληροφοριακό σύστημα ΕΡΓΑΝΗ του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων.
β) Στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων δημιουργείται Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων (ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.Ε.), στο οποίο τηρούνται τα ακόλουθα στοιχεία: α) το καταστατικό της συνδικαλιστικής οργάνωσης και οι τυχόν τροποποιήσεις αυτού, καθώς και η τυχόν πράξη διάλυσής της, β) ο αριθμός των μελών της συνδικαλιστικής οργάνωσης που έλαβαν μέρος στις εκλογές για ανάδειξη διοίκησης, γ) η σύνθεση των οργάνων διοίκησης αυτής, δ) η έδρα της συνδικαλιστικής οργάνωσης και στοιχεία επικοινωνίας και ε) οι οικονομικές της καταστάσεις, εφόσον υφίστανται κρατικές ή συγχρηματοδοτούμενες πηγές χρηματοδότησης στην ίδια την οργάνωση ή στις συνδεδεμένες με αυτή οντότητες.
δ) Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων ρυθμίζεται κάθε θέμα σχετικά με τη δημιουργία του Μητρώου Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων και Οργανώσεων Εργοδοτών, τη δημοσιότητα των στοιχείων του και κάθε αναγκαία τεχνική λεπτομέρεια καθώς και τη χορήγηση πληροφοριών σε σχέση με τα στοιχεία του μητρώου και με την τήρηση της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, ιδίως σε σχέση με την αντιπροσωπευτικότητα συνδικαλιστικών οργανώσεων εργαζομένων και εργοδοτών.
5. Οι αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων και λοιπών οργάνων διοίκησης Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων και Οργανώσεων Εργοδοτών συμπεριλαμβανομένων των αποφάσεων κήρυξης απεργίας, σύμφωνα με τους όρους του ν. 1264/1982, όπως ισχύει, λαμβάνονται με ψηφοφορία, η οποία μπορεί να διεξάγεται και με ηλεκτρονική ψήφο και με όρους που διασφαλίζουν τη διαφάνεια και τη μυστικότητα, όπως θα ορίζεται από το καταστατικό αυτών.
Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων ορίζονται οι όροι, οι προϋποθέσεις και κάθε σχετικό θέμα για την εφαρμογή της παρούσης διάταξης.»
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Άρθρο 10
Εξαίρεση συνδικαλιστικών και συνταξιουχικών οργανώσεων από το Κεντρικό Μητρώο Πραγματικών Δικαιούχων
Στο άρθρο 20 του Νόμου 4557/2018 «Πρόληψη και καταστολή της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας (ενσωμάτωση της Οδηγίας 2015/849/EE) και άλλες διατάξεις» προστίθεται εδάφιο 15, που έχει ως εξής:
«Από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος άρθρου εξαιρούνται ρητά οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων και οι συνταξιουχικές οργανώσεις».
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
Άρθρο 11
Επαναφορά κατώτατου μισθού και ημερομισθίου – επίδομα γάμου
Από την έναρξη ισχύος της παρούσας και μέχρι την υπογραφή νέας Ε.Γ.Σ.Σ.Ε., που θα περιέχει τους κατώτατους μισθολογικούς όρους που θα ισχύουν για όλους τους εργαζόμενους της χώρας, σύμφωνα με το άρθρο 1 της παρούσας, το κατώτατο όριο του μηνιαίου μισθού του νεοπροσλαμβανόμενου άγαμου εργατοτεχνίτη ανέρχεται στο ποσό των 751 ευρώ και του ημερομισθίου στο ποσό των 33.57 ευρώ, μικτά, ανεξαρτήτως ηλικίας.
Η Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου 6/2012, το άρθρο 103 του ν. 4172/2013, καθώς επίσης και κάθε άλλη αντίθετη, στην προηγούμενη παράγραφο, διάταξη, τυπικού ή ουσιαστικού νόμου ή συλλογικής σύμβασης εργασίας ή διαιτητικής απόφασης, καταργείται. Για όσους έχουν προϋπηρεσία, αναγνωρίζονται 3 τριετίες για τους υπαλλήλους και 6 τριετίες για τους αμειβόμενους με ημερομίσθιο κατά τα ποσοστά που ίσχυαν πριν την εφαρμογή των παραπάνω νόμων.
Κάθε έγγαμος εργαζόμενος δικαιούται επίδομα γάμου ανερχόμενο σε ποσοστό 10% επί του βασικού καταβαλλόμενου σε αυτόν μισθού ή ημερομισθίου.
ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ
Άρθρο 12
Αποζημίωση απόλυσης και χρόνος προειδοποίησης απόλυσης
1. Καταργούνται οι διατάξεις των παρ. 2 και 3 του άρθρου 74 του Νόμου 3863/2010, της παρ. 5 του άρθρου 17 του Νόμου 3899/2010, των περ. 1, 2, 3 και 4 της υποπ. ΙΑ.12 του ν. 4093/2012 και των παρ. 9 και 10 του άρ. 34 του ν. 4111/2013 και τίθενται εκ νέου σε ισχύ οι διατάξεις του άρθρου 1 και της παρ. 1 του άρθρου 3 του Νόμου 2112/1920, όπως ίσχυαν πριν την κατά τα ανωτέρω τροποποίησή τους.
2. Καταργείται η διάκριση υπαλλήλου και εργατοτεχνίτη ως προς την αποζημίωση απόλυσης. Τίθενται σε ισχύ και για τους εργατοτεχνίτες οι διατάξεις που διέπουν την αποζημίωση απόλυσης για τους υπαλλήλους.
ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ
Άρθρο 13
Επαναφορά σε ισχύ της νόμιμης αμοιβής για υπερεργασία και υπερωρία
Καταργείται η διάταξη της παρ. 10 του άρθρου 74 του Ν. 3863/2010 και τίθενται εκ νέου σε ισχύ οι διατάξεις των παρ. 1, 3 και 5 του άρθρου 4 του νόμου 2874/2000, όπως ίσχυαν πριν την κατά τα ανωτέρω τροποποίησή τους.
ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟ
Άρθρο 14
Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού και της 13ης και 14ης σύνταξης.
α. Οι συνταξιούχοι όλων των ασφαλιστικών φορέων κύριας και επικουρικής ασφάλισης λαμβάνουν επιδόματα Πάσχα και άδειας, ανερχόμενα το καθένα στο μισό της μηνιαίας χορηγούμενης σύνταξης. Επίσης οι πιο πάνω συνταξιούχοι δικαιούνται επίδομα Χριστουγέννων, ανερχόμενο στο ποσό της μηνιαίας χορηγούμενης σύνταξης.
β. Επαναχορηγούνται τα επιδόματα εορτών Χριστουγέννων, Πάσχα και άδειας, που καταργήθηκαν και αφορούν υπαλλήλους, μισθωτούς και λειτουργούς του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ., Ν.Π.Ι.Δ., ΟΤΑ καθώς και τα μόνιμα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων, της ΕΛ.ΑΣ, του πυροσβεστικού και λιμενικού σώματος.
Το επίδομα Χριστουγέννων ανέρχεται στο ύψος των μηνιαίων αποδοχών και τα επιδόματα Πάσχα και άδειας στο ύψος του μισού των μηνιαίων αποδοχών, το καθένα.
ΜΕΡΟΣ ΕΒΔΟΜΟ
Άρθρο 15
Κατάργηση ελαστικών σχέσεων εργασίας.
α. Καταργείται στο σύνολό της η διάταξη του άρθρου 38 του νόμου 1892/1990, όπως έχει τροποποιηθεί ή και αντικατασταθεί με τις διατάξεις του άρθρου 2 του νόμου 2639/1998, του άρθρου 7 του νόμου 2874/2000, του άρθρου 2 του νόμου 3846/2010, του άρθρου 17 του νόμου 3899/2010, του άρθρου 50 του νόμου 4611/2019 και του άρθρου 59 του νόμου 4635/2019 και ισχύει σήμερα. Καταργείται επίσης και κάθε άλλη διάταξη νόμου, που προβλέπει καθιέρωση μερικής, ή/και διαλείπουσας απασχόλησης ή και εκ περιτροπής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα.
Από την έναρξη ισχύος του παρόντος, οι υφιστάμενες σχέσεις εργασίας μερικής ή/και διαλείπουσας ή/και εκ περιτροπής απασχόλησης, μετατρέπονται, αυτοδικαίως, σε συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, πλήρους απασχόλησης.
β. Καταργείται στο σύνολό της η διάταξη του άρθρου 41 του Νόμου 1892/1990 («Διευθέτηση Χρόνου Εργασίας»), όπως έχει τροποποιηθεί ή και αντικατασταθεί με τις διατάξεις του άρθρου 3 του νόμου 2639/1998, του άρθρου 5 του νόμου 2874/2000, του άρθρου 2 του νόμου 3385/2005, του άρθρου 7 του νόμου 3846/2010 και του άρθρου 42 του νόμου 3986/2011 και ισχύει σήμερα. Καταργείται επίσης και κάθε άλλη διάταξη νόμου, που αναφέρεται στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.
γ. Καταργείται στο σύνολό της η διάταξη του άρθρου 20 του νόμου 2956/2001, όπως έχει τροποποιηθεί με την διάταξη του άρθρου 3 παρ. Α του νόμου 3846/2010 και ισχύει, καθώς και κάθε άλλη διάταξη νόμου που αναφέρεται στις εταιρίες προσωρινής απασχόλησης (ενοικίασης εργαζομένων). Από την έναρξη ισχύος της παρούσας, οι εργαζόμενοι των πιο πάνω εταιριών, που απασχολούνται σε άλλους (έμμεσους εργοδότες), θεωρείται αυτοδικαίως ότι συνδέονται με σχέση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, με τους έμμεσους αυτούς εργοδότες.
δ. Καταργείται κάθε διάταξη νόμου που προβλέπει δυσμενέστερη μισθολογική και ασφαλιστική μεταχείριση των εργαζομένων με συμβάσεις μαθητείας.
ΜΕΡΟΣ ΟΓΔΟΟ
Άρθρο 16
Κατάργηση εξαιρέσεων από την Κυριακάτικη αργία
Από την έναρξη ισχύος της παρούσας καταργούνται στο σύνολό τους: 1) οι διατάξεις του άρθρου 16 του νόμου 4177/2013 («Λειτουργία καταστημάτων τις Κυριακές»), καθώς και οι τροποποιήσεις του με τις διατάξεις: α) του άρθρου 25 του νόμου 4208/2013, β) της παρ. 1 του άρθρου 108 του νόμου 4314/2014, γ) των υποπερ. 1α και 1β της υποπαρ. ΣΤ5 της παρ. ΣΤ του πρώτου άρθρου του νόμου 4254/2014, δ) των παρ. 2 και 3 του άρθρου 114 του νόμου 4446/2016, ε) του άρθρου 49 του νόμου 4472/2017, στ) της παρ. 1 του άρθρου 82 του νόμου 4690/2020 και ζ) του άρθρου 18 του νόμου 4753/2020.
2) οι διατάξεις του άρθρου 114 του νόμου 4446/2016
3) οι διατάξεις του άρθρου 108 του νόμου 4314/2014,
4) οι διατάξεις των άρθρων 49 και 50 του νόμου 4472/2017
5) οι διατάξεις του άρθρου 96 του νόμου 4764/2020, με τις οποίες τροποποιήθηκε η διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 7 του β.δ. 748/1966
6) οι διατάξεις του άρθρου 95 του νόμου 4764/2020
ΜΕΡΟΣ ΕΝΑΤΟ
Άρθρο 17
Κατάργηση του περιορισμού της συνδικαλιστικής ελευθερίας και έκφρασης
Από την έναρξη ισχύος του παρόντος, καταργούνται οι διατάξεις του Νόμου 4703/2020 «Δημόσιες Υπαίθριες Συναθροίσεις και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α΄/131/10.7.2020), δυνάμει των οποίων τέθηκαν περιορισμοί κι απαγορεύσεις στο δικαίωμα της συνδικαλιστικής έκφρασης και της λαϊκής διαμαρτυρίας.
ΜΕΡΟΣ ΔΕΚΑΤΟ
Άρθρο 18
Κατάργηση των διατάξεων που περιορίζουν το δικαίωμα στην απεργία.
Από την έναρξη ισχύος του παρόντος καταργείται η διάταξη του άρθρου 211 του Νόμου 4512/2018, δυνάμει της οποίας προστέθηκε εδάφιο που φέρει το στοιχείο «δ», στην παρ. 2 του άρθρου 8 του Νόμου 1264/1982, αυξάνοντας το ποσοστό της απαρτίας που απαιτείται για την λήψη απόφασης για απεργία από την Γενική Συνέλευση συνδικαλιστικής οργάνωσης, στο ½ τουλάχιστον των οικονομικά τακτοποιημένων μελών».
ΜΕΡΟΣ ΕΝΔΕΚΑΤΟ
Άρθρο 19
Καταργούμενες διατάξεις.
Κάθε διάταξη νόμου ή κανονιστικής πράξης της Διοίκησης, αντίθετη προς τις διατάξεις της παρούσας, καταργείται, με την επιφύλαξη ευνοϊκότερων, για τους εργαζόμενους, διατάξεων, που περιέχονται σε νόμο, κανονιστική πράξη της διοίκησης, συλλογική σύμβαση εργασίας ή διαιτητική απόφαση, οι οποίες εξακολουθούν να ισχύουν.
ΜΕΡΟΣ ΔΩΔΕΚΑΤΟ
Άρθρο 20
Έναρξη ισχύος.
Η ισχύς της παρούσας, εάν δεν ορίζεται διαφορετικά, στις επιμέρους διατάξεις της, αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ
• Εργαζομένων Φαρμακευτικών & Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας (Ο.Ε.Φ.Σ.Ε.Ε.)
• Οικοδόμων & Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας
• Εργατοτεχνιτών & Υπαλλήλων Γάλακτος Τροφίμων &Ποτών
• Λογιστών
•Μισθωτών Τύπου & Βιομηχανίας Χάρτου
• Εργαζομένων Κλωστοϋφαντουργίας Ιματισμού Δέρματος Ελλάδας (ΟΕΚΙΔΕ)
• Συλλόγων Εργαζομένων Υπουργείου Γεωργίας
• Συλλόγων Εργαζομένων Υπ. Ανάπτυξης (Βιομηχανίας, Ενέργειας, Έρευνας & Τεχνολογίας)
ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ
• Αν. Αττικής – Λαυρίου
• Αγρινίου
• Αμαλιάδας
• Άρτας
• Β. συγκροτήματος Δωδεκανήσου
• Ζακύνθου
• Θεσπρωτίας
• Ιωαννίνων
• Κεφαλονιάς – Ιθάκης
• Λαμίας
• Λάρισας
• Λέσβου
• Λευκάδας
• Νάουσας
• Σάμου
• Φωκίδας
ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ
• Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών – Πληροφορικής Ν. Αττικής
• Εργαζομένων στην Ενέργεια Νομών Αττικής – Βοιωτίας – Ευβοίας – Κορινθίας
• Επισιτισμού – Τουρισμού Ν. Αττικής
• Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας
• Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου Ν. Αττικής & Εργ/νων Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Ελλάδος
• Πανελλαδική Ένωση Εργατοτεχνικού & Υπαλληλικού Προσωπικού Ελαιουργοσαπωνοποιείων – Πυρενελαιουργειών – Σπορελαιουργειών – Καλλυντικών – Απορρυπαντικών & Εργατοτεχνικού & Υπαλληλικού Προσωπικού Χημικής Βιομηχανίας Ν. Αττικής
ΣΥΠΑ Υπογράφουμε και στηρίζουμε την «Πρόταση Νόμου Σωματείων»