Αθήνα 7 – 2 -2019

Αρ. Πρωτ.: 60

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΛΥΣΕΙΣ ΣΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ

Τα σημαντικά προβλήματα, που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι κοινωνικοί λειτουργοί των Δ/νσεων Υγείας & Κοινωνικής Μέριμνας όλων των Περιφερειακών Ενοτήτων καθώς και της Δ/νσης Κοινωνικής Μέριμνας του ΚΤ, αναδείχτηκαν στη συνάντηση, που έγινε στις 15/1/2019, στα γραφεία του Συλλόγου μας.

Παρά το γεγονός ότι στις ασκούμενες αρμοδιότητες περιλαμβάνονται σοβαρότατα και ευαίσθητα ζητήματα, όπως κοινωνική έρευνα, παιδική προστασία για αναδοχή, υιοθεσία κλπ, εποπτεία και έλεγχος ιδρυμάτων, παρεμβάσεις σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, εκτέλεση προνοιακών προγραμμάτων κ.α. τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι κοινωνικοί λειτουργοί συνεχίζονται και οξύνονται:

• Η υποστελέχωση που είναι μεγάλη και φτάνει στη κατάσταση να μην υπηρετεί ούτε ένας κοινωνικός λειτουργός στην Π.Ε. Δυτικής Αττικής, δημιουργεί σοβαρές δυσκολίες στην εκτέλεση των αρμοδιοτήτων των υπηρεσιών τους και πόσο μάλλον εκτέλεσης στους προκαθορισμένους χρόνους (πχ τρίμηνο για έρευνα αναδοχής) και είναι σε βάρος της «ποιότητας», που απαιτείται σε τέτοια ευαίσθητα κοινωνικά θέματα.
• Κάτω από την πίεση προβλημάτων, που σχετίζονται με την παιδική προστασία, εισαγγελικές αρχές συνεχίζουν να ζητούν την παρέμβαση των κοινωνικών λειτουργών της Περιφέρειας, παρά το γεγονός ότι η ευθύνη ανήκει στους Δήμους, μέσω των Ομάδων Προστασίας Ανηλίκων (ΦΕΚ 877/Β΄/2011).
• Υποχρεώνονται να διαχειριστούν διάφορα ευρωπαϊκά προγράμματα (πχ τα ΤΕΒΑ) τα περισσότερα των οποίων είναι «στημένα στο πόδι» και γίνονται «για τα μάτια» κι όχι για να λύσουν προβλήματα και ο συντονισμός των οποίων, η εκτέλεση και η παρακολούθηση υπερβαίνουν τα όρια και τις αρμοδιότητες του Κοινωνικού Λειτουργού και επιβαρύνοντας τα Τμήματα Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
• Η υποστελέχωση σε κοινωνικούς λειτουργούς οξύνεται κι από το φόρτωμά τους με διοικητικές εργασίες και από το γεγονός ότι καλούνται να ασχολούνται με αρμοδιότητες που εκφεύγουν του επιστημονικού τους αντικειμένου (π.χ. ανάληψη χορηγούμενων οικονομικών ενισχύσεων σε φορείς κοινωνικής αντίληψης).
• Η οργανωτική συγκρότηση των υπηρεσιών τους (εκτός από την περίπτωση του Κεντρικού Τομέα), ακολούθησε την πολιτική των συγχωνεύσεων και καταργήσεων οργανικών μονάδων στο δημόσιο και οδήγησε να συγχωνευτούν τα 4 Τμήματα, που υπήρχαν σε μια Δ/νση Κοινωνικής Μέριμνας σε κάθε Περιφερειακή Ενότητα, σε ένα Τμήμα (Κοινωνικής Αλληλεγγύης) ενταγμένο σε «άλλη» Δ/νση και χωρίς μάλιστα οι κοινωνικοί λειτουργοί να προηγούνται στη κατάληψη της θέσης ευθύνης στο Τμήμα αυτό.
• Μετακινούνται για να εκτελέσουν τις αρμοδιότητές τους χωρίς υπηρεσιακά αυτοκίνητα και με υποτυπώδη οδοιπορικά, που δεν καλύπτουν τα έξοδα και τις ανάγκες και δεν λαμβάνονται έγκαιρα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί και η μη προπληρωμή των αποζημιώσεων από τα ΧΕΠ. Και αυτοί οι συνάδελφοι ενώ θα έπρεπε να λαμβάνουν πάγια οδοιπορικά έξοδα λόγω των αδιαμφισβήτητα απαραίτητων μετακινήσεων για την εκτέλεση των αρμοδιοτήτων τους αναγκάζονται να δαπανούν πολύ χρόνο προκειμένου να συμπληρώσουν τα έγγραφα που απαιτούνται για την καταβολή τους.
• Τέλος, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, σε πολλές περιπτώσεις, ακόμη και μετά από μετακόμιση σε νέα κτίρια, όπως στον Βόρειο Τομέα της Αθήνας, οι χώροι είναι ακατάλληλοι, με αποκορύφωμα την παντελή έλλειψη ιδιαίτερου χώρου για την άκρως σημαντική και εμπιστευτική διαδικασία των ιδιαίτερα ευαίσθητου χαρακτήρα συνεντεύξεων.

Όλα τα παραπάνω είναι ενδεικτικά των προβλημάτων, που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοί μας κοινωνικοί λειτουργοί και για τα οποία ζητάμε άμεσα λύσεις. 

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.

ΣΥΠΑ ΓΙΑ ΤΑ ΟΞΥΜΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ